Monsieur Louis
Door Maartje van Veldhuizen | 8 november 2017
Het zal u niet zijn ontgaan: ‘Monsieur Louis’, oud-directeur van Okhuysen, heeft een boek geschreven over zijn ervaringen als wijnkoper. Hij schreef dit boek op verzoek van zijn zoon Xavier, en in het kader van het honderdvijftig jarig bestaan van Okhuysen.
In het boek leest u hoe Louis besmet raakte met het wijnvirus en rijdt u met hem door heel Frankrijk en delen van Spanje, op zoek naar de mooiste wijnen voor het assortiment van Okhuysen. Leerzame reizen, waarbij vriendschappen worden gesloten, ontdekkingen worden gedaan, successen en teleurstellingen elkaar afwisselen en de mooiste herinneringen tot stand komen. Over zijn zoektocht, de verslavende romantiek van de wijngaarden, kelders vol vaten en de liefde voor het – naar eigen zeggen – mooiste vak dat er is, gaat zijn boek 'Monsieur Louis' – Op pad met een wijnkoper.
We vroegen ‘vriend van de zaak’ en wijnschrijver Nicolaas Klei om het voorwoord te schrijven voor ‘Monsieur Louis’, iets wat hij na het lezen van het boek met veel plezier voor ons deed. Als voorproefje voor ‘Monsieur Louis’ delen we hieronder het prachtige voorwoord van Nicolaas hier vast met u. Smaakt het naar meer? Bestel hier dan snel het boek (klik hier).
Bekijk hier het inkijkexemplaar.
Leesdronken
Het begon met wat niet mocht. Het dagelijks brood verorberen met
leesvoer erbij. De zonde die Remco Campert eetlezen heeft gedoopt.
Uit den boze was het toen ik klein was, maar we deden niet anders, hoe
zondig het ook was, al die goddeloze calorieën wegwerken met wereldse
lectuur. De bijbel als amuse, dat was het enige dat mocht.
Gelukkig waren mijn ouders niet streng in de leer, en hield mijn moeder
van koken.
En zo is het allemaal gekomen.
Mijn eerste eetleesboeken hadden niets met eten te maken - al herinner
ik me nog dat sprookje over het koksmaatje dat van de kip had
gepeuzeld. Een klein, mager, immer hongerig keukenhulpje dat de kippen
aan het spit moest draaien, en hoe verlangend hij keek naar die
goudbruine kip, glanzend van het vet, zo heerlijk geurend… Dat ene
kleine losse stukje daar, dat kan hij toch wel oppeuzelen, anders viel het
misschien toch maar in het vuur. En dat stukje daar… Aan de andere
kipkant ook een stukje, anders ziet de kip er zo ongelijk uit...
En voor hij het weet is de hele kip opgesmikkeld. Het zegt wat over mij
dat ik geen idee heb waar het sprookje verder over ging, geen benul hoe
het afliep met het zielige koksmaatje, die vast als baas een enge kok met
een heel groot mes had, wat de moraal was van het verhaal, maar dat ik
die passage over die kip uit m’n hoofd ken. Mensen op dieet lezen gulzig
kookboeken of De Avonturen van Billy Turf, als verboden voedselporno.
Ik at er nog bij ook. En toen moest de wijn nog komen.
De wijn, en het leesvoer dat er zo volmaakt mee combineerde: de boeken
van Wina Born, van Hubrecht Duijker, het wijntijdschrift Decanter,
het huisvlijtblaadje van de kruidenier op de hoek, die zo dol op wijn was
dat er Mouton naast de hagelslag stond. En de Vinée Vineuse, met de
avonturen van Louis Kat en Wim Beelen, hun ontdekkingsreizen naar
nieuwe, verrukkelijke wijnen. Hoe je de mooiste wijnen ontdekt met
een Lelijke Eend.
Dat is de ware wijnliteratuur. Heerlijk om dorstig te lezen, en je steekt
er nog wat van op ook. Over de druivensoorten en waar ze groeien, en
wat nog belangrijker is: de wijnboer, z’n karakter, filosofie, nukken en
grillen, eigenwijze ideeën. Wie zij of hij is, en wat dat betekent voor
haar wijnen. Zodat je begrijpt waarom ze smaken zoals ze smaken. Zijn
zoals ze zijn. Een wijn ontdekken is meer dan proeven. Het is een ontmoeting.
Een kennismaking. En in de beste gevallen een vriendschap
voor altijd.
Nu staan al die avonturen van Louis Kat in dit fijne boek. Een boek
om te lezen en te beleven. Er is tegenwoordig veel te doen over wijngerechtcombinaties.
Dit is een literair-vineus avontuur. U kunt het
hoofdstuk over de Loire combineren met een chinon of chenin, maar
ook heel modern en gewaagd kiezen voor contrast, en er een glas
gigondas bij schenken. Op een kille, regenachtige dag ga ik lezen over
Hermitage onder de zomerzon, tijdens een hittegolf sla ik het boek
open bij het bezoek aan de ijskoude kelders van Joguet.
Een boek om leesdronken van te worden.
Nicolaas Klei