Ik ben sherry-fan. Sherry, wijn uit de regio Jerez, is een van de meest speciale wijnen van de wereld. Uniek, ondoorgrondelijk, magisch, speciaal en complex. Toegegeven, op de mierzoete (met de nadruk op ZOET) Pedro Ximénez na zijn de droge sherry’s meestal geen allemansvrienden. Maar dat zijn koffie en bier ook niet als je die voor het eerst zou drinken wanneer je ouder dan dertig bent. Mijn punt: als we opgegroeid waren met sherry zou dit net zo populair zijn als Nieuw-Zeelandse sauvignon blanc.

Het imagoprobleem komt door de Nederlandse ‘dubbeltje-eerste-rij-mentaliteit’. Bij sherry denken we vaak aan lafzoete medium-meuk uit de jaren ’70, de twintiglitervaten bij grootouders op tafel (althans bij die van mij) en het beruchte sherry-dieet voor bij de strijkplank en afwas. Nederland strijdt al decennia met het Verenigd Koninkrijk over wie de grootste importeur van het Andalusische wijngebied is – en dat betekent meestal weinig goeds. Nog steeds ligt er op de onderste regionen van de grootgrutters voldoende materiaal dat je beter voor de keuken dan je wijnglas kan gebruiken. Gelukkig is er in kwalitatief opzicht enorm veel veranderd en kun je voor ruim onder een tientje echt smakelijke sherry vinden, en daarboven ben je pas echt spekkoper. Hypercomplexe, decennia oude drank voor een geeltje is geen uitzondering.

Na deze vrij lange inleiding bent u misschien verbaasd dat dit stuk helemaal niet over sherry of Jerez gaat, maar over ‘normale’ witte wijn van Alvear. Waarom dan een heel verhaal over sherry? Omdat Alvear wijnen maakt precies zoals sherry, maar van Pedro Ximénez druiven in Montilla-Moriles, het gebied naast Jerez. Dat doen ze op fantastische wijze. Wat Alvear naast de fantastische traditionele sherry-stijl wijnen onderscheidt zijn de droge stille wijnen. Onversterkt en van die Pedro Ximénez, maar geen spoortje suiker. Toeval of niet, terwijl ik dit schrijf komt het bericht binnen dat deze wijnen nu ook in sherry toegestaan worden. Wie volgt wie? De nieuwe generatie sherry dient zich aan onder aanvoering van een producent die niet uit Jerez zelf komt.

Traditionele sherry maakt een comeback en in het kielzog volgen de traditionele montillawijnen zoals die van Alvear. Wijnen die je zeker een paar keer per jaar moet drinken. Complexe wijnen met noten, karamel, sinaasappelschil, hooi, kamille, laurier en drop. Benieuwd echter naar het nieuwe Andalusië? Schenk een glas van de 3 Miradas in. Ingetogen, zilt, zacht, elegant, puur. Ik ben enorm fan van sherry, het blinkt uit in traditie. Mijn focus ligt nu echter even op Alvear, met zijn voeten stevig in de geschiedenis, maar een wijde blik op de toekomst. Niet heel anders dan wijnimporteur Okhuysen eigenlijk.