Het tegenovergestelde is echter ook waar: ik kan intens genieten als dingen wel op hun plek vallen. Een van die momenten was tijdens een lunch in de Londense wijnclub PallMall67. Het is een van de briljantste wijnplekken waar ik ooit voet binnen heb gezet. Drie verdiepingen wijnparadijs met meer dan vijftien sommeliers. En denk je: ‘dat zal dan ook een fortuin kosten’? Nee dus, de wijnkaart is er van en voor liefhebbers. Topwijnen voor prijzen lager dan een gemiddelde bistro in Amsterdam. Je moet alleen wel even geïntroduceerd worden. Ik had het geluk dat ik aan kon zitten bij topsommelier Richelle van Gemert die daar de bediening sierde.

Terug naar de lunch. Tijdens een glas champagne hebben we zeker een half uur door de wijnkaart gebladerd. De ‘per glas’ sectie dan, want voor de volledige kaart mag je je dag vrij maken. Uiteindelijk de conclusie getrokken dat de sommelier maar wat moet doen in richting klassiek, wit, wat rijpere stijl en geen Bourgogne. Ik word graag verrast, maar wel binnen kaders. Het resultaat was midden in de roos: de Saint-Péray van Domaine Auguste Clape. Een echte liefhebberswijn, want niet makkelijk. De marsanne en roussanne geven een bijna etherische, olieachtige, zachte, zoutige, kruidige, ronde wijn. Een wijn van bezinning waar de situatie alle gelegenheid toe gaf. Ik dacht terug aan de lavendelvelden van de Rhône, maar ook aan de eerste keren dat ik Clapes rode Vin des Amis schonk tijdens mijn eerste baan als sommelier bij toenmalig Restaurant Solo in Gorinchem.

Alleen maar goede herinneringen dus en dat bij een uiterst comfortabele lunch. Nu is het nooit verstandig situaties na te bootsen. Iedereen kent die heerlijke wijn op het terras op vakantie die thuis in de winter toch echt heel veel minder lekker is. Toch bestel ik na die Londense lunch met enige regelmaat een fles van Clapes Saint-Péray. Of het nou in het rumoerige Café de Klepel is, bij vrienden aan tafel of thuis op de bank, de wijn zuigt als een gevierd solist in het concertgebouw alle aandacht naar zich toe. Ik ben enorm verwend. Toch kan ik mij bij de wijnen van Clape niet anders dan nederig opstellen. Dankbaar dat ik elke fles die opengaat mag meemaken. Dat doet wijn soms, het zet je met beide benen op de grond. En dat kunnen wijnsnobs als ik goed gebruiken