Ik sta voor het raam van ons Amsterdamse huis en kijk uit over de Italiaanse heuvels. We zitten midden in de lockdown en het valt me op hoe blauw de lucht is. Geen strepen, geen vliegtuigen. Het enige wat ik hoor, is het geluid van de Italiaanse krekels in de warme avondzon terwijl ik nog een slok neem van mijn chianti en terugdenk aan ons verblijf in Toscane. Wijn is eigenlijk een prachtig vervoermiddel. Waar het vliegtuig er drie uur (en een hoop brandstof) over doet om je naar Siena te vervoeren, brengt een goed glas je er milieuvriendelijk in een paar seconden. Hoezo niet op vakantie? Ik ben nog nooit zoveel op reis geweest als tijdens het gedwongen thuiszitten. Met wijn kun je zonder test door de wereld en door de tijd reizen.

Schenk me een glas Avignonesi en ik ben terug in dat familierestaurant in Venetië, met Gut Hermannsberg wandel ik met mijn geliefde door de heuvels van Nahe en met hetzelfde gemak vlieg ik even naar New York waar ik voor het eerst in mijn leven witte hermitage van Chave dronk. Als de Firma Okhuysen een Frequent Flyer-programma had was ik inmiddels Platinum for Life.
Wijn neemt je mee, zelfs naar plaatsen waar je nooit eerder geweest bent. Zo was ik laatst even in de Jurançon waar ik nog nooit een voet gezet heb. En ik moet zeggen, het was er prachtig. Reist u even mee? Het is een bezoekje waard. Ten tijde van de Romeinen was Jurançon de heilige graal in wijn. Met name de witte wijnen hebben volgens mij bijgedragen aan de pax romana. Het gebied werd na eeuwen te zijn vergeten eigenhandig weer op de kaart gezet door een visionaire landbouwer: Henri Ramonteu, een weerbarstige man met een zachtzoete binnenkant. Zet Henri een helm op en hij lijkt weggelopen uit een Asterix en Obelix. Ik vermoed dan ook dat de toverdrank van onze dorpelingen in werkelijkheid witte jurançon was en Henri een tribuun in het Romeinse leger.

In de zestiger jaren trok hij ten strijde. Hij verkocht zijn koeien en verruilde zijn weiden voor de heuvels om daar weer petit en gros manseng aan te planten. Met succes, Henri’s zoete wijnen hebben inmiddels de wereld veroverd. Maar ook zijn droge Chant des Vignes is geweldig. Vandaar mijn vraag. Koop een fles (of een doosje, afhankelijk van uw budget, de wijn is zeer betaalbaar) dan gaan we samen op reis om een nieuw oud gebied te ontdekken. Ik steek alvast mijn neus in het glas: heus, het is er schitterend, droog, fris maar ook lekker droppig, er moet venkel groeien en in de lucht zit het zilt van de zee, de wijn is glooiend als de heuvels en we ontmoeten er Henri de dorpstovenaar die in de kelder zijn godendrank bereidt.

Aad Kuijper is ex-wijnboer (Mas des Dames), reclamemaker en romancier. In 2018 verscheen zijn eerste roman ‘Anno’, zijn tweede roman is inmiddels geschreven.