Maar toen de flessen eenmaal op tafel stonden, had ons proefpanel niet lang nodig om te concluderen dat dit geen kans was om te verkwisten. Azienda Agricola Manzone is onderscheidend, juist omdat het zo traditioneel te werk gaat. Giovanni Manzone werkt nog op dezelfde manier als zijn opa en naamgever Giovanni honderd jaar geleden al deed. De druiven krijgen een lange schilweking en de wijn wordt vervolgens langdurig gerijpt op grote oude eikenhouten vaten. Het resulteert in karaktervolle, complexe wijnen met een rustiek tintje. Hierbij is het voor de romantici onder ons niet moeilijk om een voorstelling te maken van hoe de wijnen hier een eeuw geleden smaakten.
De familie Manzone bezit slechts zeven hectare aan wijngaarden. Een klein deel daarvan is beplant met de antieke witte druif rossese, waarvan tot 1982 werd verondersteld dat deze was uitgestorven. In dat jaar ontdekte Giovanni oude aanplantingen in zijn wijngaard, die hij weer tot leven bracht. Inmiddels heeft de druif ook de erkenning van het Ministerie van Landbouw gekregen als een van de toegestane druivenrassen voor de DOC Langhe. In de rest van de wijngaarden staat voornamelijk nebbiolo aangeplant. Dat de familie Manzone goed raad weet met deze druif, bewijzen de indrukwekkende barolo’s, alsook een langhe nebbiolo die een verrassende verfijning etaleert. En last but not least: er worden op dit domein ook fantastische terroirwijnen gemaakt op basis van de klassieke dolcetto en barbera.
Oogstjaren
2016
Het groeiseizoen van 2016 kwam langzaam op gang. In het voorjaar was het koel en regenachtig. Een lange, warme zomer volgde. Pas eind september begon het af te koelen, waardoor de laat-rijpende nebbiolo met een ideale balans tussen suikers en zuren werd geoogst. De combinatie van een lang groeiseizoen en een warme zomer heeft gezorgd voor wijnen met structuur en sierlijkheid, fijngeschakeerde tannine en geconcentreerde zuren.
2019
Een klassiek topjaar. Waterreserves in de bodem en regenval op de juiste momenten zorgden voor precies de juiste hoeveelheid water. Op enkele dagen in juni na werd het op geen enkel moment te warm, en zodoende kregen de druiven ruim de tijd om zich te ontwikkelen. Met name de laatste fase, vanaf begin september, verliep als een droom. De dagen waren warm, de nachten koel. Rijping verliep langzaam en gelijkmatig, waardoor de druiven van half tot eind oktober met perfecte fenolische rijpheid konden worden geoogst. Dit heeft geresulteerd in zeer gestructureerde barolo’s met een verbluffend bewaarpotentieel.
